വിശാലമായ മരുഭൂമി അവിടെ ആരുമില്ല ,ഞാന്‍ മാത്രം. മനുഷ്യനോ ,മൃഗമോ ,മരുഭൂമിയിലെ കള്ളിമുല്‍ ചെടിപോലും അവിടെ ഇല്ല . കത്തിജ്വലിക്കുന്ന സൂരിയനും ഞാനും മാത്രം .ഒരിറ്റു വെള്ളമില്ലാതെ ഞാന്‍ ദാഹിച്ചു വലഞ്ഞു ഞാന്‍ . വെള്ളത്തിനായി ഞാന്‍ തലങ്ങും വിലങ്ങും ഓടി നടന്നു . ആ ഓട്ടത്തില്‍ എന്തെ തൊണ്ട വരണ്ടു .തൊണ്ട വരണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മരുഭൂമിയിലെ മണല്‍തരികള്‍ വരി തിന്നാന്‍ തുടങ്ങി . ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന ആ മണല്‍ തരികള്‍ എന്തെ അന്ന നാളത്തെ ഉരുക്കികൊണ്ട് ആമാശയത്തിലേക്ക് കടന്നു . എന്തെ കാഴ്ചകള്‍ മങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി . കണ്പോലകള്‍ അടയാന്‍ തുടങ്ങി .ഞാന്‍ പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി ഉണര്‍ന്നു ,ഇതു സ്വപ്നമോ അതോ യഥാര്‍ത്യമോ ?
പിന്നിട് എനിക്ക് മനസ്സിലായി ഈദ് ഒരു സ്വപനമാണ് എന്ന് . അങ്ങിനെ ഞാന്‍ ആ സ്വപനതിനു സ്വപനത്തിലെ മരുഭൂമിലെ എന്ന് .
- ഹബീബ് കുന്നില്‍
